តារាងមាតិកា
ប្រសិនបើអ្នកកំពុងស្វែងរកវិធីដើម្បីគណនា P-value ឬតម្លៃប្រូបាប៊ីលីតេក្នុង តំរែតំរង់លីនេអ៊ែរក្នុង Excel នោះអ្នកស្ថិតនៅកន្លែងដែលត្រឹមត្រូវ។ P-value ត្រូវបានប្រើដើម្បីកំណត់ប្រូបាប៊ីលីតេនៃលទ្ធផលនៃការធ្វើតេស្តសម្មតិកម្ម។ យើងអាចវិភាគលទ្ធផលដោយផ្អែកលើសម្មតិកម្ម 2; សម្មតិកម្មគ្មានន័យ និង សម្មតិកម្មជំនួស ។ ដោយប្រើ P-value យើងអាចកំណត់ថាតើលទ្ធផលគាំទ្រសម្មតិកម្ម Null ឬសម្មតិកម្មជំនួស។
ដូច្នេះ សូមចាប់ផ្តើមជាមួយអត្ថបទចម្បង។
ទាញយកសៀវភៅការងារ
P value.xlsx
3 វិធីដើម្បីគណនាតម្លៃ P ក្នុងតំរែតំរង់លីនេអ៊ែរក្នុង Excel
នៅទីនេះ យើងមានតម្លៃលក់ដែលបានព្យាករណ៍មួយចំនួន និង តម្លៃលក់ជាក់ស្តែងនៃផលិតផលមួយចំនួនរបស់ក្រុមហ៊ុន។ យើងនឹងប្រៀបធៀបតម្លៃលក់ទាំងនេះ និងកំណត់តម្លៃប្រូបាប៊ីលីតេ ហើយបន្ទាប់មកយើងនឹងកំណត់ថាតើ P គាំទ្រសម្មតិកម្មគ្មានន័យ ឬសម្មតិកម្មជំនួស។ សម្មតិកម្មគ្មានន័យសន្មតថាមិនមានភាពខុសគ្នារវាងតម្លៃលក់ទាំងពីរប្រភេទទេ ហើយសម្មតិកម្មជំនួសនឹងពិចារណាពីភាពខុសគ្នារវាងតម្លៃទាំងពីរនេះ។
យើងបានប្រើ កំណែ Microsoft Office 365 នៅទីនេះ អ្នកអាចប្រើកំណែផ្សេងទៀតតាមភាពងាយស្រួលរបស់អ្នក។
Method-1: ការប្រើប្រាស់ 't-Test Analysis Tool' ដើម្បីគណនាតម្លៃ P
នៅទីនេះ។ យើងនឹងប្រើឧបករណ៍វិភាគដែលមានឧបករណ៍វិភាគ t-Test ដើម្បីកំណត់ P-value សម្រាប់សំណុំទិន្នន័យលក់ទាំងពីរនេះ។
ជំហាន :
ប្រសិនបើអ្នកមិនបានដំណើរការឧបករណ៍វិភាគទិន្នន័យទេ បន្ទាប់មកបើក toolpak នេះជាមុនសិន។
➤ ចុចលើផ្ទាំង File ។
➤ ជ្រើសរើស ជម្រើស .
បន្ទាប់ពីនោះ ប្រអប់ ជម្រើស Excel នឹងបង្ហាញឡើង។
➤ ជ្រើសរើស កម្មវិធីបន្ថែម ជម្រើសនៅលើបន្ទះខាងឆ្វេង។
➤ ជ្រើសរើសជម្រើស Excel កម្មវិធីបន្ថែម ក្នុងប្រអប់ គ្រប់គ្រង ហើយបន្ទាប់មកចុច ទៅ ។
បន្ទាប់មក ប្រអប់ កម្មវិធីបន្ថែម នឹងលេចឡើង។
➤ ធីក Analysis ToolPak ជម្រើស ហើយចុច យល់ព្រម ។
➤ ឥឡូវនេះ សូមចូលទៅកាន់ Data Tab >> ការវិភាគ ក្រុម >> ការវិភាគទិន្នន័យ ជម្រើស។
បន្ទាប់មក អ្នកជំនួយការ ការវិភាគទិន្នន័យ នឹងបង្ហាញឡើង .
➤ ជ្រើសរើសជម្រើស t-Test៖ ផ្គូផ្គងគំរូពីរសម្រាប់មធ្យោបាយ ពីជម្រើសផ្សេងគ្នានៃ ឧបករណ៍វិភាគ ។
បន្ទាប់ពីនោះ t-Test: Paired two Sample for Means dialog box នឹងបើកឡើង។
➤ As បញ្ចូល យើងត្រូវផ្តល់ជួរអថេរពីរ។ $C$4:$C$11 សម្រាប់ ជួរអថេរ 1 និង $D$4:$D$11 សម្រាប់ អថេរ 2 ជួរ ដូចជា ជួរលទ្ធផល យើងបានជ្រើសរើស $E$4 ។
➤ អ្នកអាចផ្លាស់ប្តូរតម្លៃសម្រាប់ Alpha ពី 0.05 (បង្កើតដោយស្វ័យប្រវត្តិ) ទៅ 0.01 ព្រោះតម្លៃដែលបានកំណត់សម្រាប់ថេរនេះគឺជាទូទៅ 0.05 ឬ 0.01 ។
➤ជាចុងក្រោយ ចុច យល់ព្រម ។
បន្ទាប់ពីនោះ អ្នកនឹងទទួលបាន P-value សម្រាប់ករណីពីរ។ តម្លៃកន្ទុយមួយគឺ 0.00059568 ហើយតម្លៃកន្ទុយពីរគឺ 0.0011913 ។ យើងអាចមើលឃើញកន្ទុយមួយ P-value គឺពាក់កណ្តាលដងនៃកន្ទុយពីរ P-value ។ ដោយសារតែកន្ទុយពីរ P-value ពិចារណាទាំងការកើនឡើង និងការថយចុះនៃសញ្ញា ចំណែកឯកន្ទុយមួយ P-value ពិចារណាតែករណីមួយក្នុងចំណោមករណីទាំងនេះ។
លើសពីនេះទៅទៀត យើងអាចមើលឃើញថាសម្រាប់តម្លៃ Alpha នៃ 0.05 យើងកំពុងទទួលបានតម្លៃ P តិចជាង 0.05 ដែលមានន័យថាវាមិនយកចិត្តទុកដាក់លើសម្មតិកម្មទទេ និង ដូច្នេះទិន្នន័យមានសារៈសំខាន់ណាស់។
អានបន្ថែម៖ របៀបបកស្រាយលទ្ធផលតំរែតំរង់លីនេអ៊ែរក្នុង Excel (ជាមួយជំហានងាយៗ)
វិធីសាស្រ្ត-2៖ ការប្រើប្រាស់អនុគមន៍ T.TEST ដើម្បីគណនាតម្លៃ P ក្នុងតំរែតំរង់លីនេអ៊ែរក្នុង Excel
នៅក្នុងផ្នែកនេះ យើងនឹងប្រើប្រាស់មុខងារ T.TEST ដើម្បីកំណត់ តម្លៃ P សម្រាប់កន្ទុយ 1 និង 2 ។
ជំហាន :
យើងនឹងចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការកំណត់ P-value សម្រាប់កន្ទុយ 1 ឬក្នុងទិសដៅមួយ។
➤ វាយរូបមន្តខាងក្រោមក្នុងក្រឡា F5 ។
=T.TEST(C4:C11,D4 :D11,1,1)នៅទីនេះ C4:C11 គឺជាជួរនៃ ការលក់ដែលបានព្យាករណ៍ , D4:D11 គឺជាជួរនៃ ការលក់ជាក់ស្តែង , 1 គឺជាតម្លៃកន្ទុយ ហើយចុងក្រោយ 1 គឺ សម្រាប់ បានផ្គូផ្គង ប្រភេទ។
បន្ទាប់ពីចុច ENTER យើងទទួលបាន P-value 0.00059568 សម្រាប់កន្ទុយ 1 ។
➤ អនុវត្តរូបមន្តខាងក្រោមក្នុងក្រឡា F6 ដើម្បីកំណត់ P-value សម្រាប់កន្ទុយ 2 ឬក្នុងទិសដៅទាំងពីរ។
=T.TEST(C4:C11,D4:D11,2,1) នៅទីនេះ C4៖ C11 គឺជាជួរនៃ ការលក់ដែលបានព្យាករណ៍ , D4:D11 គឺជាជួរនៃ ការលក់ជាក់ស្តែង , 2 គឺជាតម្លៃកន្ទុយ ហើយចុងក្រោយ 1 គឺសម្រាប់ប្រភេទ ផ្គូផ្គង ប្រភេទ។
អានបន្ថែម៖ តំរែតំរង់លីនេអ៊ែរច្រើននៅលើសំណុំទិន្នន័យ Excel (2 វិធីសាស្រ្ត)
វិធីសាស្រ្ត-3៖ ការប្រើប្រាស់មុខងារ CORREL, T.DIST.2T ដើម្បីគណនាតម្លៃ P ក្នុងតំរែតំរង់លីនេអ៊ែរ
យើងនឹងកំណត់ P-value សម្រាប់ការជាប់ទាក់ទងគ្នានៅទីនេះ ដោយប្រើ CORREL , T.DIST.2T មុខងារ។
ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ យើងបានបង្កើតជួរឈរមួយចំនួនដែលមានបឋមកថា ធាតុសរុប , Correl។ កត្តា , t តម្លៃ និង តម្លៃ P ហើយយើងបានបញ្ចូលតម្លៃសម្រាប់ធាតុសរុបផងដែរដែលជា 8 .
ជំហាន :
➤ ដំបូង យើងកំណត់ Correl.Factor ដោយបញ្ចូលរូបមន្តខាងក្រោម នៅក្នុងក្រឡា C14 ។
=CORREL(C4:C11,D4:D11) នៅទីនេះ C4:C11 គឺជាជួរនៃ ការលក់ដែលបានព្យាករណ៍ និង D4:D11 គឺជាជួរនៃ ការលក់ជាក់ស្តែង ។
➤ ដើម្បីកំណត់តម្លៃ t វាយរូបមន្តខាងក្រោមក្នុងក្រឡា D14 ។
=(C14*SQRT(B14-2))/SQRT(1-C14*C14) នៅទីនេះ C14 គឺជាកត្តាជាប់ទាក់ទងគ្នា ហើយ B14 គឺ ចំនួនផលិតផលសរុប។
- SQRT(B14-2) ក្លាយជា
SQRT(8-2) → SQRT(6 ) ផ្តល់ឫសការេនៃ 6 ។
លទ្ធផល → 2.4494897
- C14*SQRT(B14-2) ក្លាយជា
0.452421561*2.4494897
លទ្ធផល → 1.10820197
1-0.452421561*0.452421561
លទ្ធផល → 0.79531473
- SQRT(1-C14*C14) ក្លាយជា
SQRT(0.79531473) → ត្រឡប់ឫសការ៉េនៃ 0.79531473 .
លទ្ធផល → 0.891804199
- (C14*SQRT(B14-2))/SQRT(1-C14*C14) bebees
(1.10820197)/0.891804199
Output → 1.242651665
➤ ជាចុងក្រោយ ដោយប្រើមុខងារខាងក្រោម យើងនឹងកំណត់ P-value សម្រាប់ការជាប់ទាក់ទងគ្នា។
=T.DIST.2T(D14,B14-2) នៅទីនេះ D14 គឺ t តម្លៃ B14-2 ឬ 8-2 ឬ 6 គឺជា កម្រិតនៃសេរីភាព និង T.DIST.2T នឹងត្រឡប់ P-value សម្រាប់ការជាប់ទាក់ទងជាមួយការចែកចាយពីរកន្ទុយ។
អានបន្ថែម៖ របៀបធ្វើការវិភាគតំរែតំរង់ច្រើនក្នុង Excel (ជាមួយជំហានងាយៗ)
អ្វីដែលត្រូវចងចាំ
⦿ ជាទូទៅ យើងប្រើធម្មតាពីរ អាល់ហ្វា តម្លៃ; 0.05 និង 0.01 ។
⦿ មានសម្មតិកម្មពីរគឺ សម្មតិកម្មទទេ និងសម្មតិកម្មជំនួស។សម្មតិកម្ម null ចាត់ទុកថាមិនមានភាពខុសប្លែកគ្នារវាងសំណុំទិន្នន័យពីរ ហើយមួយទៀតគិតទៅលើភាពខុសគ្នារវាងសំណុំទិន្នន័យពីរ។
⦿ នៅពេលដែល P-value តិចជាង 0.05 វាបដិសេធសម្មតិកម្ម null និងសម្រាប់តម្លៃធំជាង 0.05 វាគាំទ្រសម្មតិកម្ម null ។ តាមរយៈការវាយតម្លៃ P-value យើងអាចសន្និដ្ឋានដូចខាងក្រោម។
P<0.05 →ទិន្នន័យសំខាន់ខ្លាំងP =0.05 → ទិន្នន័យសំខាន់
P=0.05-0.1 → ទិន្នន័យសំខាន់តិចតួច
P>0.1 → ទិន្នន័យមិនសំខាន់
ផ្នែកអនុវត្ត
សម្រាប់ការអនុវត្តន៍ដោយខ្លួនឯង យើងបានផ្តល់ផ្នែក Practice ដូចខាងក្រោមនៅក្នុងសន្លឹកមួយដែលមានឈ្មោះថា Practice ។ សូមធ្វើវាដោយខ្លួនអ្នក។
សេចក្តីសន្និដ្ឋាន
នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងបានព្យាយាមគ្របដណ្តប់វិធីដើម្បីគណនា P-value in តំរែតំរង់លីនេអ៊ែរក្នុង Excel។ សង្ឃឹមថាអ្នកនឹងឃើញថាវាមានប្រយោជន៍។ ប្រសិនបើអ្នកមានសំណូមពរ ឬចម្ងល់ផ្សេងៗ សូមចែករំលែកវានៅក្នុងផ្នែកមតិយោបល់។
